Read the article in English >

Floris Groenendaal, kinderarts en neonatoloog in het UMC Utrecht heeft de WKZ-erepenning ontvangen. Aanleiding hiervoor is zijn uitstekende patiëntenzorg en zijn belangrijke onderzoek op het gebied van neonatale neurologie. Zijn wetenschappelijke werk heeft grote internationale impact en hij combineert innovatief onderzoek op inspirerende wijze met patiëntenzorg en medisch onderwijs. Floris Groenendaal ontving de erepenning vrijdag 9 juni tijdens zijn afscheidssymposium in het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht uit handen van Margriet Schneider, de voorzitter van de Raad van Bestuur van het UMC Utrecht. 

Floris Groenendaal studeerde geneeskunde in het Erasmus MC waar hij veel onderzoek deed naar op de effecten van zuurstofgebrek bij de geboorte op het centrale zenuwstelsel van pasgeborenen. Vervolgens ging hij in 1991 als fellow neonatologie aan het werk in het Sophia Kinderziekenhuis en later in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Nadien werkte hij gedurende een jaar als Post-Doc in de Verenigde Staten, waarna hij in 1994 terugkeerde en werd benoemd tot universitair hoofddocent binnen het UMC Utrecht. Van 1995 tot 1999 was hij raadslid van de Sectie Neonatologie van de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde (NVK). In die periode was hij onder andere ook twee jaar bestuurslid van de werkgroep 'Hersenen en Ontwikkeling' van de Europese vereniging voor pediatrisch onderzoek en raadslid van de commissie onderwijs en opleiding van de Sectie Neonatologie van de NVK.   

Floris Groenendaal was van 2005 tot 2010 lid van de redactieraad van het wetenschappelijke tijdschrift Pediatric Research en Tijdschrift voor Kindergeneeskunde. En publiceerde zelf zeer veel. “Als grondlegger in zijn vakgebied en met een enorme kennis van neonatale neurologie is hij een toponderzoeker die internationaal door collega’s zeer wordt gewaardeerd’, vertelt Manon Benders, hoogleraar en afdelingshoofd Neonatologie. “In het WKZ heeft hij voor kinderen met een moeilijke start - en hun ouders - een heldere en eenduidige aanpak.” Iets wat ook senior verpleegkundige Marja Poesen in hem waardeert: “Zijn boodschap is concreet en hij is altijd bereid om uit te leggen, of je de vraag 1 keer of 10 stelde: geen probleem.” Hij neemt de tijd en Floris Groenendaal zet toch ook regelmatig een snelle tijd neer volgens de verpleegkundige: “Hierbij denk ik aan transporten van patiënten die van het WKZ naar het AZU door de tunnel moeten, met Floris voorop, met zijn grote passen. Dat was doorrennen voor degenen die mee op transport gingen en de transportcouveuse moesten sturen!” 

Als co-promotor staat Floris altijd klaar voor zijn studenten en als onderzoeker heeft hij zeer vooruitstrevende therapieën ontwikkeld, bijvoorbeeld voor kinderen die ernstig zuurstofgebrek ondervinden bij de geboorte zeggen zowel artsen als onderzoekers. Neonatoloog en voormalig promovendus Mehmet N. Cizmeci over zijn mentor en collega: “Dr. Floris Groenendaal is rustig en wijs, en zeer toegankelijk. Hij was ook erg ondersteunend en bemoedigend. Als onderzoeker was hij inspirerend omdat hij studies uitvoerde die praktische implicaties hadden voor de klinische praktijk. Ik heb veel van hem geleerd en ik vond het leuk om met hem samen te werken aan verschillende projecten.”  

Kinderarts Niek van der Aa vult aan: “Floris is een zeer ervaren neonatoloog wiens scherpe blik gemist zal worden. Als fellow heb ik veel van hem mogen leren, vooral op het gebied van de neonatale neurologie. Hij is als ‘clinician scientist’ het voorbeeld hoe zorg en wetenschap hand in hand kunnen gaan en elkaar kunnen versterken. Het is indrukwekkend wat hij in de loop van zijn carrière bereikt heeft. Mede door hem behoort in Nederland de therapeutische hypothermie inmiddels tot de standaard zorg voor kinderen met asfyxie (red. een tekort aan zuurstof rond de geboorte), waar ook na zijn pensioen nog vele kinderen bij gebaat zullen zijn.”